پیشگفتار کتاب:
چند سالی است که مباحث “نظم نوی جهان”، “حکومت جهانی” و “دهکده جهانی” در محافل سیاسی و اجتماعی و رسانه های جمعی، بیش از گذشته مطرح می شود و نظریه پردازان و سیاستمداران بعضی از کشورها استقرار آن را نوید می دهند.
به نظر می رسد از گذشته های دور تا کنون، کمتر کسی یافت می شده که از نظم جهانی زمان خویش راضی باشد و هر کس به نوعی در آرزوی نظم دیگری بوده است. حتی قلندر قناعت پیشه ای چون حافظ که کمال ایده آل او “فراغتی و کتابی و گوشه چمنی” بوده است، گاه نگران از وضع موجود، هوس می کرده است که: “جهان را سخت بشکافد و طرحی نو دراندازد”.
حادثه یازدهم سپتامبر 1990 که در آن دو برج موسوم به برجهای تجارت جهانی آمریکا به وسیله هواپیما مورد هجوم تروریست های انتحاری قرار گرفت، اصطلاحات “مبارزه با تروریسم”، “جنگهای صلیبی جدید”، “کشورهای محور شرارت” و “خاورمیانه جدید” را نیز در کنار اصطلاحات “نظم نوی جهانی” و “حکومت جهانی” از دهان پاره ای مقامات سیاسی کشورهای غرب، مسلسل وار به دهان میکروفون ها شلیک کرد تا سوار بر امواج ماهواره ای، چون نغمه شوم جغد، بر پرده ی گوش های مردم زخم خورده از توطئه گری های قدرتهای استعمار و بدگمان نسبت به هر آنچه آنها می گویند و انجام می دهند، بنشیند و بر نگرانی های آنها بیفزاید؛ که آیا چه خواب تازه ای برایشان دیده است؟
Reviews
There are no reviews yet.