داوری بدون شک یکی از بزرگترین شعرای ایران و به نظر متقدمان صاحب اثر اشعر شعرای دوره قاجار است. محمد داوری سمین فرزند شاعر شهیر وصال شیرازی است. وی در سال 1238 هجری در شیراز به دنیا آمد. وی پس از مرگ فرزند دیری نزیست و پس از 44 سال زندگی پرافتخار در سال 1283 بدرود زندگان گفت و در جوار پدر در حرم شاهچراغ شیراز مدفون گشت. اشعار او از تازگی و کیفیت خاصی برخوردار است؛ به طوری که معانی و مضامین و طرز اداء کلام وی را در دیگر دواوین کمتر میتوان یافت و صبغه سخن وی کاملاً از دیگر شعرا ممتاز است. دیوان داوری در چهار بیاض مشتمل بر قصائد، قطعات، مسمطات، ترکیببندها و مثنویها به خط وی موجود است. همچنین قطعات و مثنویهایی بر اوراق پراکنده از وی به جا مانده که کلا در این دیوان به حلیه طبع آراسته شده است.
Reviews
There are no reviews yet.