کتاب دیوان آصفی هروی (نسخه کامل)

از جمله شاعرانی که در عهد گورکانیان چون گوهری گرانبها بر دیهیم ادب می‌درخشد، شاعر شیرین‌زبان و خوش‌بیان، مولانا خواجه آصفی هروی است. پدرش خواجه نعمت الله قهستانی وزیر سلطان ابو سعید گورکان بود. پدرش وزیر سلطان ابوسعید تیموری بوده است و ظاهراً بنا بر سابقه‌ای که به وزیران لقب آصف (وزیر حضرت سلیمان) می‌دادند، کلمه «آصفی» را تخلص خویش قرار داده است. جد آصفی ، علاءالدین علی نیز در عهد امیر تیمور خدمت دیوانی می‌کرده است. آصفی هروی شاگرد جامی بود؛ او فنون و دقایق شعر را از عبدالرحمن جامی فرا گرفت و استاد جامی نسبت به وی احترام زیادی قائل بود. آصفی به اغلب شعرای معاصر خود امتیاز داشت و بیشتر تذکره‌نویسان آزادگی و علو همت او را ستوده‌اند. آصفی هروی با امیرعلیشیر نوایی محشور بود و نزد شاهزاده میرزا بدیع‌الزمان تقرب داشت و در دربار سلطان حسین بایقرا نیز کار می‌کرد. خواجه آصف غزل و قصیده را نیکو می‌سرود و در رباعی و مثنوی نیز استادی داشت و مثنوی‌ای نیز بر وزن «مخزن الاسرار» سروده است.

ادامه مطلب