میرزا حبیب متخلص به قاآنی در حدود سال 1202 یعنی زمان سلطنت فتحعلی شاه در شیراز متولد شد. در اول شروع شاعری تخلصش «حبیب» بود و بهتدریج شهرتی یافت و در نزد حسنعلی میرزا شجاعالسلطنه که حکومت آن سامان را داشت، تقرب جست و به امر او تخلص «قاآنی» گرفت. شعر او در عصر قاجار، نهضت نوینی به وجود آورد و شیوه دوره مغول و سبک هندی را رو به زوال نهاد و مضامین تودرتو و مکرر و عبارات متکلف دیگر در اشعار قاآنی به چشم نمیخورد و نظمی متین و سالمی به وجود آورد. او را میتوان بعد از صائب، معروفترین شاعر ایران در تمام دوره صفوی و قاجار شمرد و شاید در طراز سخن و خوبی و وصف و انتخاب کلمات و استعمال لغات و تتبع اشعار قدمات کمتر کسی از سخنگویان این دوره با او برابری تواند کرد. دیوان اشعار او که در این کتاب آمده، به ترتیب عبارتند از: قصائد، مسمطات، ترکیببند، ترجیعبند، غزلیات، مثنویات، قطعات و رباعیات.
Reviews
There are no reviews yet.