کتاب فکاهیون – شماره 83 – دی 1367 (نسخه کامل)

سرمقاله:
زمستان فصل برف و سوز و سرماست ، زمستان فصل تب و لرز و سرماخوردگی و زکام است، زمستان فصل بیماری‌های مزمن است، زمستان فصل شلوغ شدن مطب پزشکان و هجوم بیماران به داروخانه‌ها و بیمارستان‌هاست!
به همین دلیل وقتی گزارشگر تلویزیون از دانش‌آموزان و نوآموزان خردسال سوال میکند که در آینده میخواهی چکاره شوی اکثر کودکان با سادگی می گویند:
– می خواهیم دکتر بشیم !
راستی چه انگیزه‌ای باعث شده که نود و نه در صد بچه مدرسه‌ای‌های ما قصد دکتر شدن را دارند ؟
آیا مشاهده گرفتاری‌ها و سردرگمی‌های درمانی و داروئی اولیا و پدران و مادرانشان از عواملی نیست که بچه‌ها را به سوی این طرز تفکر سوق میدهد ؟
طفلکی‌ها تصور میکنند که اگر پزشک شوند ابتداء به مداوای پدرو مادر و بستگان خود خواهند شتافت!
راستی اگر قرار باشد همه دانش‌آموزان و دانشجویان ما پزشک یا مهندس شوند تکلیف سایر مشاغل چه خواهد شد ؟
نکند زمانی برسد که ما مجبور شویم کفاش و پینه‌دوز و خیاط و راننده و بنا و نجار و نویسنده از خارج وارد کنیم !
البته ما بدمان نمی‌آید که زمانی فرا برسد که تعداد پزشکان و دکتران ما به حدی باشند که از یک سو نیازی به دکتران هندی و پاکستانی نداشته باشیم‌! و از سوی دیگر شاهد صف‌های طویل در مطب دکترها و نوبت‌های طولانی جهت معاینه بیمار و ناز و ادا و اطوار بعضی از پزشکان نباشیم !
ولی قبل از اینکه کودکان و دانش‌آموزان ما به قصد دکتر و مهندس شدن دست بکار بشن! برحسب وظیفه‌ای که داریم ازشون تقاضا میکنیم که در هدفشون تجدید نظر کنند ، چون اگر چنین شود در آینده به خاطر وفور دکتر و پزشک و مهندس قانون عرضه و تقاضا بهم میخورد و آن وقت ما در میادین و خیابانهای شهر شاهد تجمع پزشکان و مهندسانی هستیم که مانند کارگران روزمزد با وسایلشان در انتظار کار و پیدا شدن یک بیمار ایستاده‌اند و با پیدا شدن یک بیمار ده‌ها دکتر متخصص از ارتوپد گرفته تا دکتر گوش وحلق و بینی و دندان و قلب دورش جمع می‌شوند و برای مداوایش سر و دست میشکنند !!
” صادق خان “

ادامه مطلب