“آیینهای روسپیگری و روسپیگری آیینی” اثر س. سیفی قصد ندارد تاریخ باشد، اما میکوشد بنیاد این پدیده را در کهنترین سالهای تاریخ و پیشتر از آن، در استورهها بازیابد. به نظر نویسنده؛ تاریخ “بخشی از حافظه مردم را نیز در بر میگیرد که میتوان به سهم خویش از نمونههای آن برای پژوهشهای اجتماعی سود جست.”
از روسپیگری به عنوان یکی از کهنترین شغلها در جهان نام میبرند. برای نویسنده اما این نیز مهم نیست. او میکوشد این رفتار را در آیینهای مذهبی و فرهنگ سالیان پی گیرد و “نقشآفرینی آیینی” آن را با توجه به “نشانگان و نشانهها” در هستی اجتماعی انسان امروز بازیابد.
نویسنده به خوبی میداند که تابوهای اجتماعی راه را برای جستارهای پژوهشی در این عرصه تنگ میکنند. او اما در این اثر میکوشد تا با استناد بر سنگنگارهها و سنگنبشتهها، استورهها، رسمها و آیینها و هنجارهای نانوشتهی مردم، دین و باورهای دینی آنان، به تأویل این پدیده بپردازد. در همین راستاست جستوجوی او در متنهای قرآن و کتاب مقدس که او را در سنجههای تاریخی از دینشناسی تطبیقی به روانشناسی تحلیلی، استورهشناسی و مردمشناسی میکشاند تا با بهره گرفتن از آنها به رویکردی متفاوت از پدیدههایی واحد دست یابد.
“آیینهای روسپیگری و روسپیگری آیینی” در نوع خویش، کاریست نو، پژوهشی خواندنی و اثری جذاب که میتواند راهگشایی باشد برای کارهایی دیگر در این عرصه.
Reviews
There are no reviews yet.