بخشی از شعر آئینه ی آئین ها:
در این آئینه های روشن و تاریک آئین ها
چه پوشیده به رقص آرند، زیبای حقیقت را!
تو ای اندیشه آگاه،
درون سایه ها منشور نورم کن
مرا درهم شکن جام بلورم کن
لبالب از شراب ناب بیداری
برون از پرده اوهام خواب آلود مستانه
نهیب بهمن است اینکه
فرو می ریزد از بالای کهساران
و ما را می برد با خود
نه افسون و نه افسانه…
Reviews
There are no reviews yet.