آنچه در این مجموعه داستانی کوچک میخوانید، تعداد ۳۱ قصّه مینیمالیستی به قلم دانشمند فرزانه، زندهیاد احسان طبری است که آنها را با عنوان “چند داستانِ کوچک” از پاییز سال ۱۳۴۵ تا سال ۱۳۵۸ نگاشته و در مجله تئوریک “دنیا” به چاپ رسانده است. عنوان “قصّههای مینیمالیستی” که برای این قطعاتِ ادبی برگزیدهایم، (به رغم نقدهایی از جنبه فرمالیستی وارد بر آن) در کنار گونههای «فلَشفیکشن» (داستانک)، «اسکِچ» (طرحواره)، «میکروفیکشن» (داستانریزهها)، گونهای از “داستانهای کوتاهِ کوتاه” را گویند که از داستانک هم کوتاهتر -در حدّ چند سطر- بوده و بهدلیل فشردگیِ بیان، ایجاز افراطی، کمحرفی و برهنگیِ واژگانی در یک یا دو دقیقه خوانده میشود. در همین مجموعه، مطالعه کوتاهترین قصّه با عنوان “کژدُم” مرکّب از ۱۵ واژه، در ۱۰ ثانیه امکانپذیر است.
زندهیاد احسان طبری که چند مجموعه داستانی (نظیر: چهره خانه، رانده ستم، شکنجه و امید، دهه نخستین، پَنجابه، سفرِ جادو، فرهاد چهارم، خانواده برومند، چشمانِ قهرمان باز است، راهی از بیرون به دیارِ شب..) و انبوهی تکقصّه (نظیر: شغالشاه – برای کودکان و نوجوانان) را در کارنامه خود دارد، دراین “قصّههای کوچک”، خواننده را با اسلوب نگرش ماتریالیستی- دیالکتیکی به پدیدههای متنوع و بغرنج طبیعت و زندگی اجتماعی و درک تفاوت “اندیشه انسانی” و “هستیِ بَهیمی” آشنا میسازد.
نامِ برگزیده برای این مجموعه (شَراره مَغروُر)، برگرفته از عنوان نخستین قصّه، و معانی برخی واژگانِ به کار رفته در قصّهها نیز برحسب ضرورت در زیر متن قصّهها افزوده شده است. ویراست نخست این مجموعه (نوروز۱۴۰۰) با ۲۹ قصّه پیشتر در فضای مجازی نشریافته بود و اینک نسخه نهایی با افزودن دو قصّه “آینه” و “کژدُم” در ا
Reviews
There are no reviews yet.