روحالله خالقی یک موزیسین روشنفکر بود. هم اثر میساخت و هم مینوشت و هم آموزش میداد و هم سردبیر نشریهای موسیقایی بود و هم عضو شورای عالی موسیقی رادیو. رییس هنرستان موسیقی هم بود؛ اما فراتر از آنها همواره برای خویش مسئولیتی اجتماعی قائل بود و اتفاقات پیرامونش را در قلم و موسیقیاش منعکس میکرد. او در این کتاب که به سال 1320 منتشر شده، مینویسد:
«فن هماهنگی در موسیقی ما سابقه نداشته و این علم را اروپاییان پس از تجربیات بسیار از روی موازین علمی از طبیعت استخراج کرده و بر لطف و ملاحت موسیقی بسی افزودهاند، به طوری که تجربه شده است با توجه به ویژگیهای موسیقی ما که اهل فن از آن بهره دارند کاملا برای موسیقی ایران هم مناسب و مفید است. کار ما به مراتب مشکلتر از کسانی است که در کشورهای دیگر این فن را اعمال میکنند؛ زیرا موسیقی هماهنگ در مغرب زمین، صدها سال سابقه دارد؛ ولی در کشور ما دوران آن بسیار کوتاه است و هنوز توده ملت که سهل است اشخاص تحصیلکرده نیز متوجه لطف این نکات نیستند. ما باید به تدریج از آنچه مطلوبتر و مطبوعتر است شروع کنیم و در بادی امر خود را تابع موسیقیدانان کلاسیک پیروی کنیم و در اثر گذشت زمان ذوقها را راهنمایی و مردم را متوجه درک لذت نغمههای هماهنگ کنیم».
Reviews
There are no reviews yet.