از مقدمه کتاب:
سلام عزیزان
امروز میخواهیم مثنوی بخوانیم. زبان فارسی گویندگان فراوانی دارد اما شش شاعر مثل تاج بر تارک آن می درخشند. به ترتیب تاریخ: فردوسی، خیام، نظامی، سعدی، مولوی و حافظ.
آشنا نشدن با هر کدام جفای جدی به خود ما خواهد بود. وقتی از مولوی اسم می بریم دو اثر مهم را در نظر داریم: “دیوان شمس تبریزی” و “مثنوی معنوی”. کتابی که در دست دارید کوتاه شده مثنوی است. در شرح مثنوی اگر امساک نکنیم، کار حجیم می شود. سینه مولانا پر از سخن است اما از حجم می پرهیزد.
گر بگویم شرح این بی حد شود
مثنوی هفتاد من کاغذ شود
کوشش این کتاب به خلاصه نویسی خواهد بود. بسیاری از حرفها که می تواند در مقدمه بیاید و آن را ملال آور کند، در متن کتاب پخش شده است اما هر نوع خلاصه نویسی مثنوی، به ورطه ایجاز مخل در می غلتد…
Reviews
There are no reviews yet.