این کتاب پژوهشی جدید در سلسله تحقیقات شاهنامهشناسی است که این موضوع را از دیدگاه نو بررسی کرده و در برخی نظریههای شناختهشده محققان بنام ایرانی و اروپایی درباره شاهنامه تردید کرده است. استفاده گسترده نویسنده از منابع گوناگون اسطورهشناسی ایرانی، هندی، یونانی، ژرمنی و …. اعتباری بیشتر به این کتاب بخشیده و از این نظر اهمیتی خاص دارد. مؤلف کتاب، دکتر اُلگا دیویدسن استاد زبانهای فارسی و عربی در دانشگاه برندایس آمریکاست که به مطالعات ایرانی و فرهنگ ایران علاقهای وافر دارد. به اعتقاد او بر اساس شهادت خود شاهنامه و شواهد بیرونی، فردوسی بخش مهمی از شاهنامهاش را از منابع شفاهی گرفته و خود روایات را در حین اجرای نقالی دیده و شنیده است. همچنین در این کتاب به ویژگی مهم نقالی اشاره میکند که در آن نقال در حین اجرا تغییراتی در داستان اصلی میدهد؛ تغییراتی که در این حرفه مجاز و معمول است. بدین ترتیب در مورد شاهنامه با یک متن ثابت روبرو نیستیم.
Reviews
There are no reviews yet.